dinsdag 18 juli 2017

Schotland 19 juni dag 5 en 6

De laatste dag in Schotland is aangebroken en na het ontbijt zijn we met al onze bagage weer in de bus op weg naar de eerste tuin van vandaag.
Het zonnetje schijnt alweer en we genieten van een mooie rit.
Weer een ruïne zomaar midden in het landschap. Het is de ruïne van Horsburgh Castle, een 16e eeuws Tower House Castle bij de rivier de Tweed tussen Peebles en Galashiels.

 De rivier de Tweed.
De typisch Schotse Black Face schapen. Deze behoren tot een zeer oud sterk ras dat goed kan overleven in de ruige Schotse bergen. Ze werden van oorsprong gehouden voor de wol die door de vezellengte, de veerkracht en slijtvastheid zeer geschikt is voor de tapijtindustrie en de originele Schotse tweeds en kilts.
We arriveren bij Carolside, de tuin van Anthony en Rose Foyle in Earston.
We popelen om naar binnen te gaan maar eerst even aan de koffie en thee.
Tafels en stoelen staan klaar en een deur staat uitnodigend open.
Pak maar een kopje en ga maar lekker buiten zitten.
De plattegrond van de tuin.
De ovale tuin betreden we door een poortje in de muur.
Er achter liggen lange borders in een kruisvorm die het ovaal in 4 vakken verdeeld.
Pioenroos.
Er staan Lupinen in allerlei kleuren.
 Centraal in de tuin een grote pergola overgroeid door witte Wisteria en klimrozen van waar onder ik even terug kijk naar de ingang.

Prachtige lelies.
De ene mooie combinatie na de andere.
 
Mosrozen in de knop laten even zien hoe ze aan hun naam komen.
Phytolacca (Karmozijnbes).
Via de Hosta's in de schaduw op weg naar de kruidentuin.
Hier staan allerlei kruiden in met buxus omzoomde vakken in kruisvorm binnen een vierkant. In het midden een pot op een zuil met daarin een kleine roodbladige Phormium.
In de muur staat een deur open waar doorheen ik een tuinman bezig zie met zijn werk in de ovalen tuin.
Gefabriceerd door F. Randall of North Walsham.
Het is een soort kruiwagen die hier in de rozentuin staat.
Op weg naar het toilet loop ik door een soort souterrain.
De eigenaresse parkeert hier blijkbaar haar hoeden op een borstbeeld in het trappenhuis.
In het toilet hangt een certificaat van verdienste dat zij heeft ontvangen van de RCHS.
Samen genieten.
De brug over de rivier die langs de tuin stroomt.
Als allerlaatste bezoeken we Floor's Castle. Eerst gaan we binnen kijken en daarna gaan we naar de ommuurde tuin.
Wel eerst even voeten vegen.
Binnen mag niet gefotografeerd worden. Dit is een scan uit het boek dat ik daar kocht. De rest van de foto's van het interieur komen wel in het album.
Na alle deftigheid binnen is de buitenlucht weer heerlijk. In de rozentuin staat Mercurius op zijn sokkel. Het is een kopie van het origineel in Florence. Mercurius is de boodschapper van de goden en de god van de handel.
Achter de muur van de rozentuin ligt nog een border.
Na een korte sandwichlunch bij het kasteel zijn we door het bos naar de ommuurde tuin gelopen.
Lange borders vol kleur.


De hot border is nog niet in volle bloei maar het idee is duidelijk.
Erynchium giganteum
Als we alles gezien denken te hebben gaan we een lekker kopje thee drinken op het terras.
Met uitzicht op de tuin is het heerlijk zitten hier voordat we weer de bus in moeten voor de rit naar Newcastle.
Door filedrukte komen we heel laat aan bij de boot.
De terugtocht maken we met de "King Seaways".
We passeren de vismarkt.
De ruïnes van Tynemouth Castle en klooster. Het gebouw met de mast is van de kustwacht. In het album een uitgebreidere beschrijving van dit geheel.
Dag Engeland tot volgend jaar.
Aan boord weer een heerlijk diner.
Mooi uitgesneden watermeloen op een bedje van palmkool met gesneden komkommer en radijsjes.
Deze is speciaal voor John die ons vroeg een foto te maken van de Grouse. Het is geen echte maar wel een heel beroemde.
De zon zakt naar de horizon en wij gaan onze hut opzoeken.
De bus komt van boord.
We zijn duidelijk weer in Nederland.
We rijden langs Schiphol. Een vliegtuig van Delta Airlines stijgt net op.
Weilanden, sloten en auto's, Nederland.
De Muiderspoorbrug tussen Diemen en Weesp, een dubbele boogbrug over het Amsterdam-Rijnkanaal.
Klein strandje net voorbij de Ketelbrug aan de Zuidermeerdijk in Flevoland.
In ons groen, groen, knollenland is het toch ook weer mooi.
Dan zijn we alweer in Groningen en is het tijd om afscheid te nemen. Dag Annie, dag Linda, dag allemaal tot volgend jaar. Ik kan me er nu alweer op verheugen!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten